OPENING STATEMENT OF SENATOR RISA HONTIVEROS
(COMMITTEE ON ENERGY HEARING REGARDING ROTATIONAL POWER OUTAGES & LONG-TERM SOLUTIONS TO POWER SUPPLY SHORTAGES)

Bago pumasok ang tag-ulan, nauna nang umulan ng reklamo galing sa electric consumers. Kung kailan nga naman napakainit, saka pa magba-blackout. Sumakit pa lalo ang ulo ng konsyumer pagdating ng monthly bill.

Paikot-ikot lang. Hindi lang blackouts ang rotational, pati ang problema sa serbisyo at mahal na singil, rotational din. Paikot-ikot lang kahit ang assurance ng concerned government agencies na hindi na mauulit ang brownouts at blackouts, pero nangyayari naman ulit.

Buti sana kung sakit ng kamay kakapaypay lang ang problema. Maraming work-from-home employees na nakadepende sa internet at gadget na hindi gagana kung hindi nakasaksak sa electric outlets. Finals din ng karamihan sa mga estudyante. At ang pinakamatinding pwedeng tamaan ay mga bakuna na nanganganib masira at masayang lang.

I am also very worried about this situation because less than a year from now, we will have national and local elections. The elections are automated throughout the country, kaya hindi pwedeng mawalan ng kuryente sa ni isang bayan o siyudad sa buong bansa. Demokrasya natin mismo ang manganganib kung magpapatuloy itong rotating brownouts sa susunod na taon.

Sa katunayan, bago pa man nalathala sa media ang rotational blackouts bunga ng deklarasyon na umabot sa red-alert status ang kalidad ng ating power supply na nagresulta sa manual load-dropping, ay mayroon na rin mga nauna pang mga insidente ng tinatawag na automatic load-dropping dahil manipis ang ating operating reserves mula sa system operator o NGCP.

Kulang nga ba talaga tayo ng mga power generation plants na may sapat na kapasidad at wastong bilang upang tugunan ang kinakailangan na supply ng kuryente batay sa demand? Hindi ba't bumaba pa nga ang power demand natin simula ng pandemya dahil hindi pa naman ganap na 100% operational ang malalaking commercial and industrial sectors hanggang ngayon?

During a hearing for 2021 budget of DOE, Secretary Cusi indicated a reduction in power demand which eventually resulted to around 20 to 25% surplus power reserved capacity.

Nasaan nga ba ang problema? Hindi ba't mayroon tayong batas na EPIRA dahil ito mismo ang pangunahing dahilan na gusto niyang lutasin kasama na ang pagbaba ng presyo ng kuryente sa bansa? Did privatization policy deliver us the solutions we wanted?

Dagdag pa nyan, sinasabi ng ilang pag-aaral na ang Pilipinas pa rin ang may pinakamahal na electricity rate sa ASEAN: 24.83 US cents per kilowatt-hour (kWh). This is around twice the regional average of 13.49 US cents/kwh. Kung ibabase sa palitan, aabot noong 2011 ang halaga nito sa P11 kada oras, samantalang 6 pesos kada kwh lang ang average sa karatig bansa natin sa ASEAN region.

Muli, ano'ng nangyari sa mga pangako ng EPIRA para sa abot-kayang kuryente at sapat na supply? Ano ang nangyari sa mga programa? Our power is still expensive and the rolling blackouts have returned. So what is to be done? Blanket assurances are not enough.