MENSAHE PARA SA ARAW NG KALAYAAN

Mahigit isang siglo at dalawang dekada na nga po ang nakaraan mula nang makamit natin ang kalayaan mula sa mapanakop at mapanupil na dayuhan. Hindi na natin inabutan ang araw na iyon, subalit malinaw sa tala ng kasaysayan ang tagumpay na nakamit ng Pilipino nang unang iwagayway ang ating watawat. Sagisag na ang Pilipinas ay sa Pilipino. Simbolo ng pagkakaisa ng Pilipinong gumapi sa mapaniil na sistema at gobyerno.

Subalit ilang beses na ring napatunayan na hindi natatapos ang pakikipaglaban sa pagkamit ng kalayaan. Dahil laging nariyan ang banta ng muling pananakop, ng muling pang-aabuso, ng muling pagkamkam, hindi lang ng mga dayuhan, kundi maging ng mga makasariling puwersa dito sa atin mismong bayan.

Ganito rin pong mga elemento sa lipunan ang lumalapastangan at nagkakait sa kalayaan ng mga indidbidwal na nakikipaglaban para sa katotohanan, hustisya at demokrasya. Mga indibidwal, sindikato o mismong mga nasa gobyerno na walang konsepto ng patas, makatarungan at malayang bansa. Silang nais tayong panghawakan at tapak-tapakan upang magkamal lang ng yaman.

Nanggagaling po ako sa punto-de-bista ng isang taong inaalay ang lakas at panahon, bilang ina, bilang abogado at lingkod-bayan, para ipagtanggol ang karapatang pantao ng aking mga kababayan, subalit humantong pa sa aking pagkakulong ng mahigit limang taon na ngayon. Nagmumula ako sa mga tulad kong bilanggong politikal, sa mga inosente na kahit anong pilit at lakas naming isigaw na wala kaming kasalanan, ay nilulunod kami ng mga laway ng mga sinungaling at makapangyarihang aming kinabangga.

Pero gaya ng mga nauna sa atin, na dumanas man ng paniniil, lalo na sa mga hindi man lang nagawang masilayan ang liwanag ng kalayaan na ating tinamasa, ay hindi ako, kami, tayo, sumusuko sa laban. Dahil ang tagumpay at kalayaan na ating inaasam ay hindi para lang sa ating sarili, kundi para sa matagal nang mga api, sa marami pang pinatahimik. Para sa mas nakararami, para sa susunod na salinlahi. Para sa Inang Bayan.

Nakakulong man po ako, taas-noo kong maipagmamalaki na hindi ko hinahayaang mabusalan ang aking prinsipyo. Hinding-hindi nila maikukulong ang aking natitirang kalayaan na manatiling naninindigan, hanggang sa aking huling hininga.

Ito po si Leila de Lima. Lagi't lagi pong nakikipaglaban at nagpapasalamat sa karangalang makapaglingkod sa sambayanang Pilipino.

Isang mapagpalayang araw po sa ating lahat!

(Sgd.) LEILA M. DE LIMA
PNP Custodial Center, Camp Crame
12 Hunyo 2022